New year Party 2010

หวังว่าคงไม่ช้าเกินไปที่จะกล่าวคำว่า “ สวัสดีปีใหม่ “ แม้จะเป็นต้นกุมภาก็เถอะ อย่างน้อยก็มีเรื่องราว และ ความทรงจำของปีที่ผ่านมาอย่างน่าจดจำ เลี้ยงอำลาส่งท้ายปีเก่าตั้งแต่กลางเดือนธันวาแบบนี้ ยังไม่ทันจะฉลอง x’mas ให้มันหนาว ๆ เหงา ๆ กันเลยต้องมาบิ้วอารมณ์แสร้งว่า เออ! นี้คืองานเลี้ยงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่กับงาน Concept love earth save the world ขาว ๆ เขียว ๆ กันทั่วงาน ทั้งขยะแห้ง ขยะเปียก และ ขยะสังคมกันเป็นแถวเมื่อเสื้อยืดสกีนโลโก้ “ รักโลก “ ทำท่าว่าจะขายดิบขายดี บรรดาร้านค้าย่านสายใต้ก็พากันโก่งราคาเสื้อเป็น 100 บาททั้งที่วันก่อนมันแค่ 79 บาท เท่านั้นเองนะ “ ไอ้ยะ แม่สาวนิ “ ขึ้นราคากันแบบไม่ทันตั้งตัว ทั้งเสื้อผ้า หน้า ผม ไม่มีสิ่งใดเข้ากับ Concept งานปาร์ตึ้ครั้งนี้เลยซักนิด “ ทำไงดีฟร่ะ “ เดินหาพร๊อบเครื่องแต่งกายก่อนพากันไปซื้อแว่นแฟชั่น เป็นขวดเบียร์ แทนแล้วกันทั้งฉัน และ ก๊อตออกความเห็นตรงกันว่า เอาวะ “ พวกเราไม่ได้รักโลก แต่พวกเรารักเหล้า ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ “ ถึงไม่ใช่ แต่ก็ไกล้เคียง แล้วก็เดินยืดเข้างานทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ตาม Concept ซักกะติ๊ด

งานเลี้ยงส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ของบริษัท Starmark งานเลี้ยงที่ดูเหมือนปาร์ตี้สังสรรค์ธรรมด๊า ธรรมดา แต่หาเป็นอย่างนั้นไม่ เพราะเมื่อจับ 3 ทะโมน มานุ่งชุดไทย ! ( อะโร่ย ) ทำการแสดงร่ายรำอวยพรผู้หลักผู้ใหญ่บนเวที ลองนึกภาพตาม ... แก๊งค์สาวห้าวที่ป่วน ซ่าส์ ท้ากวนแบบสุด ๆ มาจีบไม้จีบมือคล้าย ๆ ว่าจะรำแก้บนซะมากกว่า ถึงแม้รูปลักษณ์ภายนอก และ บุคลิกจะดูขัดกันขั้นรุนแรงกับกิจกรรมที่กำลังจะทำอยู่ ณ ขณะนี้ แต่ด้วยสปิริตของความ “ บ้ากล้าท้าชน “ มีหรือที่หมวยยากูซ่าจะทำไม่ได้เอาวะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ Qesera sera what ever will be will be !!

“ พวกหนูไม่ได้รำแก้บนเป็นอาชีพนะ ฮ่วย !! “ มันจะอัจฉริยะเกินไปแล้ว “
การซ้อมรำที่มีก่อนการแสดง 1 ชั่วโมง ครูสอนรำคงคิดว่ามีพื้นฐานการรำมาบ้าง เลยซ้อมรำกันแบบฉบับย่อ “ วันเดียว “ ถึงแม้ว่าทำจะไม่ยุ่งยาก และ สลับซับซ้อนมากเกินไป แต่พวกเราก็จำกันไม่ได้อยู่ดี ตอนจบการแสดงที่ต้องยื่นพานดอกไม้ให้กับคณะผู้บริหาร มีการตกลงซักซ้อมอ่างดีว่าใครจะให้พานใคร โดยมุ่งหวังรางวัลเป็นซองเล็ก ๆ น้อย ๆ แค่นั้นเอง หุ หุ หุ เราเล็งเป้าไปที่คุณพัฒน์เป็นคนแรกก็แค่เจ้าของบริษัท Starmark เท่านั้นไม่หวังมากจนเกินไป

ฉัน “ สวัสดีปีใหม่ “ พร้อมกับโน้มตัวลงอย่างอ่อนน้อมถ่อมตนมากที่สุดเท่าที่เคยทำมา
คุณพัฒน์ “ เป็นการแสดงที่สวยงามมาก “ หยิบพวกมาลัยจากมือไปอย่างเรียบง่าย
ฉัน : “ .......... “
คุณพัฒน์ : “ ................ “
ฉัน : “ เอ่อ .... อ สุขภาพร่างกายแข็งแรงนะคะ “
คุณพัฒน์ : “ ................ “
ฉัน : “ .......... “
คุณพัฒน์ : “ เป็นอีกมุมหนึ่ง ที่ผมไม่คิดว่าคุณจะทำได้นะเนี้ย ฮ่า ๆ ๆ ๆ
ฉัน : “ ................................................ “
เดินจากมาพร้อมพานที่ว่างเปล่า กระซิก กระซิก เค้าจะเอาเงินรางวัลมะอยากได้คำชมซะหน่อย และแล้วสามกุมารก็ได้รับคำชมมาเต็มกระบุง แทนคำขอบคุณจาก คณะผู้บริหาร เฮ้อ ....อ ....อ

แล้วงานเลี้ยงก็ต้องมีวันเลิกรา การรวมตัวของพนักงานบริษัทร่วม 200 ชีวิตก็ต้องแยกย้ายกัน เมื่อเวลาเกือบเที่ยงคืน กลับไปสู่สังคมชีวิตมนุษย์กินเงินเดือนอีกครั้ง
ขอขอบคุณคณะผู้จัดงาน และ ทีมงานทุกคน ช่างภาพ ช่างวีดีโอ ช่างแต่งหน้า ช่างทำผม ตลอดจนครูสอนรำไทยที่สามารถแปลงร่างลิงสามตัวให้กลายเป็นชะนีแทน ฮ่า ๆ ๆ “ ใครเขียนคิ้วกรูฟร่ะ “