12 สิงหาคม 2009 ฤกษ์งามยามดี สำหรับพี่สาวและพี่ชาย ที่ทั้งคู่จะตกลงร่วมกันใช้ชีวิตแบบสองกายหัวใจ วันแม่ปีนี้ไม่ได้มาฉลองกับแม่เพียงคนเดียว แต่มีแม่ของอีกครอบครัวมาสบทบ สมาชิกที่เต็มโต๊ะอาหารมากผิดหูผิดตา ไม่ได้รู้สึกเขินอายแต่ทว่ากลับอบอุ่น...
ร้านอาหารสองฝั่งคลองกับสองครอบครัว และเป็นครั้งที่สองในการมาเยี่ยมเยือน มาดูบรรยากาศภายนอกร้านกันมั่งดีกว่า มีมุมสวยๆให้เลือกถ่ายรูปมากมาย ทั้งเก้าอี้หน้าทางเข้า บ่อปลาคาร์ฟขนาดใหญ่ และระเบียงที่ยื่นออกไปเหนือน่านน้ำฝั่งคลองเบื้องหน้า โอวววว....จะสำบัดสำนวนไปไหนเนี่ย
มาต่อด้วยบรรยากาศภายในร้าน...
ร้านตกแต่งด้วยสไตล์คันทรี่ดูอบอุ่นแบบผู้ใหญ่และเหมาะแก่การมาเป็นหมู่คณะ เน้นการพูดคุยเฮฮาเคล้าเสียงเพลง แม้จะจองโต๊ะไว้ล่วงหน้ากว่าครึ่งค่อนวัน แล้วทางร้านก็อ้างว่า “เต็ม” แต่พอมาถึงจริงๆก็ยังเห็นโต๊ะว่างอยู่บ้างประปราย คาดว่าคงสำหรับครอบครัวที่ Walk in ไม่เน้นการจองล่วงหน้าแบบของเรามั้ง
อาหารที่มาช้า (ช้าถึงช้าที่สุด)ไม่ได้โทษพนักงานเสิร์ฟ ไม่ได้โทษพ่อครัวข้างใน แต่โทษระบบการบริหารการจัดการของทางร้านอาหารมากกว่า เพราะวันหยุดวันสำคัญแบบนี้คนจะต้องมาใช้บริการแน่นร้านอยู่แล้ว และที่สำคัญ กับข้าวมักมาก่อนข้าวสวยเสมอ พร้อมจาน ชาม ช้อน ไล่ตามหลังแบบผิดที่ผิดทาง ไม่ได้โกรธ ไม่ได้โมโห บรรยากาศดีซะอย่างก็ถ่ายรูปเล่นตามแบบฉบับไปพลางๆ แต่ก็นะ
มาดูอาหารกันมั่งดีกว่า ว่าคุ้มค่าแก่การรอคอยหรือไม่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
และแล้วอาหารที่อยู่เบื้องหน้า ก็หายหน้าหายตาไปอย่างรวดเร็ว คำจำกัดความต่อจากนั้น “ไม่อิ่ม” แต่ไม่กล้าสั่งใหม่ เมื่อเห็นสถานการณ์รอบๆข้าง ว่าโต๊ะอื่นก็หน้างอรออาหารเหมือนกันเลยเปลี่ยนใจว่าเปลี่ยนร้านอาหารแทนดูจะง่ายกว่า อิอิ
ร้านสองฝั่งคลองบรรยากาศนี่โอเคเลยนะ อาหารก็อร่อย ราคาก็ไม่แพงมาก (เทียบปริมาณอาหารในจาน) แต่แนะว่าไม่ควรมาช่วงวันหยุดนะ 555 มาวันธรรมดาจะดีที่สุดคนน้อยดี เสียงก็ไม่ดังมาก จะได้ฟังเพลงชิลด์ๆ แบบสไตล์ที่เค้าคงตั้งใจให้เป็นอย่างนั้น
จบท้ายรายการ…Happy mother’s day ไปด้วยงบราคาอาหาร ณ สองร้าน 4000 บาท (สี่พันบาทถ้วน !!!!) อืมมมมมม...... หนูรักแม่ค่ะ T_T
ร้านอาหารสองฝั่งคลองกับสองครอบครัว และเป็นครั้งที่สองในการมาเยี่ยมเยือน มาดูบรรยากาศภายนอกร้านกันมั่งดีกว่า มีมุมสวยๆให้เลือกถ่ายรูปมากมาย ทั้งเก้าอี้หน้าทางเข้า บ่อปลาคาร์ฟขนาดใหญ่ และระเบียงที่ยื่นออกไปเหนือน่านน้ำฝั่งคลองเบื้องหน้า โอวววว....จะสำบัดสำนวนไปไหนเนี่ย
มาต่อด้วยบรรยากาศภายในร้าน...
...
...
...
ร้านตกแต่งด้วยสไตล์คันทรี่ดูอบอุ่นแบบผู้ใหญ่และเหมาะแก่การมาเป็นหมู่คณะ เน้นการพูดคุยเฮฮาเคล้าเสียงเพลง แม้จะจองโต๊ะไว้ล่วงหน้ากว่าครึ่งค่อนวัน แล้วทางร้านก็อ้างว่า “เต็ม” แต่พอมาถึงจริงๆก็ยังเห็นโต๊ะว่างอยู่บ้างประปราย คาดว่าคงสำหรับครอบครัวที่ Walk in ไม่เน้นการจองล่วงหน้าแบบของเรามั้ง
อาหารที่มาช้า (ช้าถึงช้าที่สุด)ไม่ได้โทษพนักงานเสิร์ฟ ไม่ได้โทษพ่อครัวข้างใน แต่โทษระบบการบริหารการจัดการของทางร้านอาหารมากกว่า เพราะวันหยุดวันสำคัญแบบนี้คนจะต้องมาใช้บริการแน่นร้านอยู่แล้ว และที่สำคัญ กับข้าวมักมาก่อนข้าวสวยเสมอ พร้อมจาน ชาม ช้อน ไล่ตามหลังแบบผิดที่ผิดทาง ไม่ได้โกรธ ไม่ได้โมโห บรรยากาศดีซะอย่างก็ถ่ายรูปเล่นตามแบบฉบับไปพลางๆ แต่ก็นะ
มาดูอาหารกันมั่งดีกว่า ว่าคุ้มค่าแก่การรอคอยหรือไม่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ
และแล้วอาหารที่อยู่เบื้องหน้า ก็หายหน้าหายตาไปอย่างรวดเร็ว คำจำกัดความต่อจากนั้น “ไม่อิ่ม” แต่ไม่กล้าสั่งใหม่ เมื่อเห็นสถานการณ์รอบๆข้าง ว่าโต๊ะอื่นก็หน้างอรออาหารเหมือนกันเลยเปลี่ยนใจว่าเปลี่ยนร้านอาหารแทนดูจะง่ายกว่า อิอิ
ร้านสองฝั่งคลองบรรยากาศนี่โอเคเลยนะ อาหารก็อร่อย ราคาก็ไม่แพงมาก (เทียบปริมาณอาหารในจาน) แต่แนะว่าไม่ควรมาช่วงวันหยุดนะ 555 มาวันธรรมดาจะดีที่สุดคนน้อยดี เสียงก็ไม่ดังมาก จะได้ฟังเพลงชิลด์ๆ แบบสไตล์ที่เค้าคงตั้งใจให้เป็นอย่างนั้น
ข้าวต้มอ้วน & ผอม
ไฮโซตามมารยาทเป็นพิธีไปแล้ว ก็มาต่อสไตล์ลูกทุ่งแบบบ้านๆกันบ้าง จากห้องแอร์มาเป็น Open air อืม...มมมม...ใกล้เคียงๆ ไม่พูดพร่ำทำเพลง ละเลงสั่งอาหารมาอีกชุดใหญ่ (หย่ายยยย จริงๆเสมือนไม่ได้แตะอาหารมาเมื่อครู่) จะหิวอะไรกันขนาดนั้น คนบ้านนี้กินเก่งกันซะจริงๆ
ไฮโซตามมารยาทเป็นพิธีไปแล้ว ก็มาต่อสไตล์ลูกทุ่งแบบบ้านๆกันบ้าง จากห้องแอร์มาเป็น Open air อืม...มมมม...ใกล้เคียงๆ ไม่พูดพร่ำทำเพลง ละเลงสั่งอาหารมาอีกชุดใหญ่ (หย่ายยยย จริงๆเสมือนไม่ได้แตะอาหารมาเมื่อครู่) จะหิวอะไรกันขนาดนั้น คนบ้านนี้กินเก่งกันซะจริงๆ
จบท้ายรายการ…Happy mother’s day ไปด้วยงบราคาอาหาร ณ สองร้าน 4000 บาท (สี่พันบาทถ้วน !!!!) อืมมมมมม...... หนูรักแม่ค่ะ T_T
ไปกินอ้วนผอมด้วยเรอะนั้น มะก่อนไปเมากะรุ่นพี่ร้านนี้บ่อยโคด เหอๆ
ตอบลบไว้กลับมาเมืองไทยก็ไปด้วยกันอีกซักรอบ..
ตอบลบอืม...
จัดไป