เห็นเพื่อนๆไปเที่ยวมาแล้วก็เกิดอาการอิจฉา แต่ครั้นจะไปไกลๆ เหมือนปาย ก็เหนื่อยซ้า.. เพราะต้องกลับมาทำงานในเช้าวันจันทร์ เฮ้อออ.... เอาแบบสบายๆชิวๆ ให้ห่างตัวเมืองที่เรียกว่ากรุงเทพแค่นั้นเป็นพอ
กว่าจะมาถึงก็เลยเวลาอาหารเที่ยงซะแล้ว "สุดทางรัก" คือร้านอาหารที่ฝากท้องเป็นที่แรก ราคาไม่แพงอย่างที่คิด เฉลี่ยคนละ 300 บาท แนะนำว่าให้สั่ง "ปูอบวุ้นเส้น กับ หอยเชลล์อบเกลือ" อร่อยโครตๆส่วนทางมาร้านก็ไม่ยาก ก็สุดทาง ณ หาดจอมเทียน ได้ไกด์ดีอย่างพี่ก๊ก แนะนำเรื่องอาหารไม่ต้องกังวลว่าไม่อร่อย งิงิ.. หลังจากนั้นก็เริ่มตระเวนหาที่พักกัน
เรา "มาทะเล จะเล่นน้ำสระรึไงเล่า มันต้องลงทะเลดิ"
อาท "ก็ทั้ง 2 อย่างนั้นแหละ ชิวๆ"
หลังจากขับรถเวียนไปและก็เวียนมาหลายรอบ ก็ไม่มีที่พักที่ถูกใจ บางที่ถูกใจแต่ราคาก็แพงซะ มีตั้งแต่ 700 กว่าๆไปจนถึง 2000-3000 บาทเลย กะเอาไว้ว่าจะไม่เกิน 1000 บาท เพราะว่าโปรแกรมเที่ยวเยอะมาก เก็บตังค์ไว้เที่ยวดีกว่า เรื่องนอนเรื่องเล็ก (แอบคิดในใจด้วยว่าบางที่เค้ากันเอาไว้ให้นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ก็แบบว่ายังไม่ทันถามไรเลย ก็บอกว่าห้องเต็มแล้วค่ะ กร๊วกกเอ๊ย.ยยยย ) สุดท้ายก็ต้องนอนเกรซเฮ้าท์แทน "จอมเทียนบีช เพลส" ราคาห้องคืนละ 750 บาท เอาวะ..ถูกดี เดินจากหาดก็ไม่ไกลเท่าไร
ได้ที่พักเป็นที่เรียบร้อย หลังจากนั้นก็เริ่มดำเนินการตามโปรแกรมที่ตั้งไว้
อาท "ไปเล่นเพ้นท์บอลกันนะ"
เรา "เออ เอาดิ อยากเล่นเหมือนกัน อยากโดดบันจี้จั้มพ์ด้วย"
อาท "เราอยากเล่นโกคาสมากกว่า"
เรา "อืมๆๆ งั้นไปๆๆ"
...
...
...
พอไปถึง...มิได้เล่นซะกะอย่าง...กรำ ก็ไม่มีคนมาให้แจมทีมเล่นด้วยอ่า ราคาก็ไม่แพงเท่าไรนะ ขึ้นอยู่กับจำนวนกระสุนที่ใช้ เริ่มต้นนี่ก็ 40 นัด 500 บาท ได้มั้ง เลยได้แต่ยิงเป้านิ่งแทน เซร็ง.งง ส่วนโกคาสก็เร็วซ้า..ขนาดอาทว่าอยากเล่นๆไปเจอคู่แข่งในสนามชักเสียวๆเหมือนกัน ดริปกันมันส์ไปข้าง แล้วตูก็หมูสนามเลยสิฟะ ด้วยความอัดอั้นปนรัดทดตัวเอง อาทเลยพาไปซิ่งทางน้ำแทน "เจทสกี" ชั่วโมงละ 1200 บาท โอวววว...พระเจ้า แพงขนาดนั้นแต่มากับเสี่ยอาท แน่นอน เล่นอยู่แล้ว
" เอ่อ ขอ 15 นาทีได้มั้ยครับ"....กร๊ากกกกก..........
ไม่อันตรายเท่าโกคาส แต่เร็วสะใจพอกัน พาไปคว่ำมา 2 ครั้ง เกือบตาย...ก็เราว่ายน้ำไม่เป็นอ่า ครั้นไอ้เสื้อชูชีพที่ใส่มันก็ไม่ได้ช่วยไรเลย รั้งคออย่างนั้น ตายเพราะเสื้อนั้นแหละ ตอนนั้นได้ยินอยู่ประโยคเดียว "อย่ามากดกรูๆๆ" 555
ขากลับจากเล่นน้ำทะเล เห็นมีคนแนะนำร้านส้มตำป้าประไพมา เลยกะว่าจะไปกิน แต่ด้วยอาการแก่แล้วไม่เจียมของเราทำให้เริ่มเดี้ยง ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อตั้งแต่ยังไม่ข้ามวัน เลยพากันไปไฮโซ สัก 1-2 ชั่วโมงที่ HEALTH LAND ราคาไม่แพงอย่างที่คิด
ผ่อนคลายสบายตีนไปแล้วก็กลับมาสู่สามัญชนอย่างเดิม ยังคงตามหาป้าประไพอย่างไม่ลดละ ในที่สุดก็มาเจอ "ร้านส้มตำปูป้าประไพ" แต่ว่าอดกินเพราะร้านปิดไปแล้ว กว่าจะออกจากร้านนวด ก็เกือบ 4-5 ทุ่มเลยเปลี่ยนแผนไปกินร้าน "เล่งกี้" ข้าวต้มโต้รุ่งแทน
อิ่มท้อง...ลมเย็น...ง่วง...กลับเข้าที่พักเตรียมพร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้โปรแกรมวันพรุ่งนี้ยังคงมีมากมายอีกเหมือนเคย
สิ่งที่เห็นนี่คือ "พัทยาปาร์ค" หอคอยชมวิวเมืองพัทยาพร้อมภัตตาคารหมุนลอยฟ้า ราคาบุฟเฟ่ต์คนละ 300 บาท รวมกับกิจกรรมหอคอย (ให้เลือกการลงจะโดดหอรึว่านั่งกระเช้าก็เลือกเอา) ซึ่งแน่นอน แมนๆทั้งหลายไม่ลงโดยการโดดหอจะลงทางลิฟท์ซะอย่างนั้น แต่ด้วยกระแสกดดัน เลยนั้งกระเช้าลงมาแทน 555
เห็นหอคอยสูงขนาดนั้น แต่ว่าเวลามองจากด้านบนลงมา สูงยิ่งกว่า....บรื๋อออ..แต่ยังไม่เสียวพอ เลยมาต่อกับเครื่องเล่นด้านล่างราคาบัตรใบละ 100 บาทแต่ว่าถ้าเหมา 3 อย่าง 150 (ยังกับซื้อของตามตลาดนัด 555) กว่าจะฉุดกระชากลากถูให้อาทมาเล่นด้วยกันได้ ก็นานนับชั่วโมง ในที่สุด.....
ต่อด้วยการเล่นสวนน้ำ ราคาค่าเข้าก็ 100 บาท ค่าเช่าชุดเน่าๆของร้านห่วยๆ 20 บาท จนทนทุเรศตัวเองไม่ได้ เลยควักตังค์ซื้อบิกินนี่สีเข้มมาใส่แทน 399 บาท (คุ้มมั้ยนั่นเล่นน้ำ 2-3 ชม.เอง) เล่นจนถึง 6 โมงเย็น หิว...มึน..มันส์ ได้เวลากลับเข้าสังคมเมืองอีกครั้ง และแน่นอนต้องแวะไปหาป้าประไพอีกครั้ง ในที่สุด "ส้มตำปูร้านป้าประไพ" ก็ได้กินซะที ฟ้าเริ่มมืดแล้ว แวะซื้อของฝากที่ตลาดหนองมน กลับจากพัทยามาถึงกรุงเทพประมาณ 4-5 ทุ่ม...เหนื่อย..เพลีย...สนุก...เอาอีก
จบการเที่ยวพัทยา 2 วันกับ 1 คืนแต่เพียงเท่านี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น