เวลา...ช่างผ่านไปรวดเร็วเหมือนนิยายเสียนี่กระไร ยังจำกลิ่นทะเลจางๆเมื่อปีที่แล้วได้ดีในงาน Honda Summer Fest’@Hua Hin เทศกาลดนตรีฤดูร้อน ครั้งที่ 1 ปีนี้เข้าสู่ปีที่ 2 ความดิบ ความเค็ม และกลิ่นไอทะเลยังไม่จางหายไปไหน เรายังคงดั้นด้นดิ้นรนกับการแสวงหาเสียงเพลงเคล้าคลื่นทะเลเหมือนเดิม เหอ เหอ แต่สิ่งที่ยังคงตกใจไม่เปลี่ยน...นั่นก็คือ...ผู้คนที่หลั่งไหลมากัน (อีกแล้ว) โอว...แม่เจ้า... นึกย้อนกลับไปปีที่แล้วที่ว่าหลักหมื่น แต่ปีนี้หลักแสน (ทางผู้จัดประกาศแจ้งกับบรรดาขาแด๊นซ์อย่างเราๆ) คนร่วมแสน แสนสาหัสจริงๆ ทั้งลอยคอในน้ำบ้าง เต้นริมทะเล เกยตื้นแบบเมามันส์กันบ้าง โดยไม่สนใจกับนักร้อง นักแสดงบนเวทีเท่าใดนัก ความสนุกมีให้เห็นอยู่ทุกที่จริงๆย้อนกลับไปเวลาประมาณเที่ยงเศษของวันที่ 2 พฤษภาคม เข้าที่พัก ณ หาดชะอำ (จองไม่ทันอีกแล้วนะ หัวหิน) ที่พักที่ทำหน้าที่เป็นเพียงที่ซุกหัวนอนเท่านั้นจริงๆ เพราะรู้อยู่แล้วว่าราตรีนี้ยังคงอีกยาวไกล เห็นความสนุกของงานคอนเสิร์ตอยู่ลิบๆ รีบจัดแจงข้าวของให้เรียบร้อยและนอนต่ออีกหนึ่งตื่น (มันรีบตรงไหนฟร่ะ) จากนั้นเริ่มออกเดินทางจากชะอำมุ่งหน้าสู่หัวหิน ใช้เวลาค่อนข้างนานทีเดียวร่วม สองชั่วโมง !! บนท้องถนน ปัญหาที่จอดรถนับเป็นอุปสรรคขั้นพื้นฐานไปเสียแล้ว (ทำใจซะนะ)
บรรยากาศในงาน...
ก็คงเน้นความสนุกสนานเช่นเคย แค่ตกใจกับจำนวนคนที่มากมายมหาศาลแบบนี้ สงสัยจะเริ่มแก่แล้วสิเรา ถึงได้รู้สึกแบบนี้ขึ้นมา น้ำใจยังคงมีให้เห็นทุกที่แม้คนจะเบียดเสียดมากแค่ไหนก็ตาม แต่ก็ยังมีเพื่อนร่วมสนุกแบ่งปันพื้นที่เล็กๆให้ยืนบ้าง นั่งบ้าง และบรรดาสาวๆที่เป็นอาหารตาได้ดียังคงมีให้เห็นมากมาย งานนี้ไม่ได้ถ่ายรูปบรรยากาศมากเท่าไร เพราะเจ้าตัวและตากล้องมัวสนุกกับการออกสเตป จนลืมว่าเอากล้องมา 555
แม้โปสเตอร์งานจะบอกว่า ระยะเวลาเริ่มงานนั้นจะมี เที่ยงวันยันเที่ยงคืน ก็ตาม แต่เมื่อนาฬิกาบอกเวลา ตี1 งานก็ยังดูเหมือนว่ายังไม่ยอมเลิกราง่ายๆ หลังจากที่พี่ส้ม อมรา ยังคงสร้างความครื้นเครงให้กับเพื่อนๆ (แอบสงสัยเจ๊แกไปทำอะไรมาก่อนขึ้นเวทีรึป่าวนะ เจ๊แกมันส์...ตั้งแต่เพลงแรก ผิดคนธรรมดาสามัญจริงๆ) อดรอพี่โจอี้ ปิดท้ายงานไม่ไหว เมื่อยขาและง่วงแบบสุดๆ เลยขอแว่บออกมาเงียบๆ แต่แล้วสิ่งที่ทำให้ตกใจมากกว่าขามาก็คือ ไอ้ตอนขามาว่าแย่แล้วนะ ขากลับนี่ขอบอกว่าสุดๆ กว่าจะถึงที่พัก ก็ปาเข้าไปตีสี่ !!! ครับพี่น้อง (น่าจะเช่ามอเตอร์ไซค์จากชะอำไปหัวหินก็แค่ 100 บาทแถมน้ำมันฟรี ถ้ามีโอกาสและยังอยากชิลด์แบบนี้อีก นี่คงเป็นทางเลือกที่ดีทีเดียว)
เช้าอีกวัน...มุ่งหน้ากลับกรุงเทพ แวะมื้อเที่ยงที่ร้าน สังเวียนซีฟู๊ดที่รู้จักกันดีในชะอำ ร้านนี้ว่ากันว่า อร่อย + เร็ว และราคาถูก เลยขอพิสูจน์ให้เห็นกับปากหน่อย เพราะจากตาก็พอเป็นเครื่องยืนยันได้ (คนจองโต๊ะ ต่อคิวเพียบบบบบบบ) แต่ด้วยวิชามารและใช้หน้าตาเข้าสู้ จึงเข้าไปนั่งเนียนได้ก่อนใครๆ (การมีเจ้าถิ่นไปด้วย มันดีอย่างนี้นี่เอง 555) ถ่ายรูปสวยๆตามประสาคนอยากไฮโซแต่งบไม่มี (โอววววว...รีสอร์ทในฝันจริงๆ) ทั้งกล้องทั้งคน ปัญญาอ่อนพอกัน จบท้ายด้วยภาพสวยๆตามระเบียบ
ปีหน้าฟ้าใหม่ถ้าใจยังว้อนท์ธรรมชาติและเสียงเพลงแบบนี้ คงได้กลับไปอีกครั้ง...ไม่สัญญา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น